*هنگامی که از چیزی میترسی، خود را در آن بیفکن، زیرا گاهی ترسیدن از چیزی، از خود آن سخت تر است.
*نه مرگ آنقدر ترسناک است و نه زندگی آنقدر شیرین که آدمی پای برشرافت خود گذارد.
*احمق ترین خلق کسی است که خود را عاقلترین خلق بداند.
*سه کار شرم برنمیدارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود.
*از نافرمانی خدا در خلوتها بپرهیزید؛ زیرا همان که گواه است داوری کند.
با تعجب دید که تخت خواب کاملاً مرتب و همه چیز جمع و جور شده. یک پاکت هم به روی بالش گذاشته شده و روش نوشته بود «پدر». با بدترین پیش داوری های ذهنی پاکت رو باز کرد و با دستان لرزان نامه رو خوند
ادامه مطلب ...
خوابـگاه دخــتـران ( شب )
سکـانس اول: (دخــتر «شبنم» نامی با چـند کتـاب در دسـتش وارد واحــد دوستش «لالـه» می شود و او را در حــال گریه می بیــنـد.)
شبنم:ِ وا!... خاک بـرسرم! چــرا داری مثــل ابـر بهـار گریـه می کـنی؟!
لالـه: خـدا منـو می کشـت این روزو نـمی دیدم. (همچـنان به گریـه ی خود ادامــه می دهـد.)
شبنم: بگـو ببـینم چی شـده؟
ادامه مطلب ...یکم طولانیه اگه حالشو دارین تا آخرش بخونین.
اهل دانشگاهم
روزگارم خوش نیست
ژتونی دارم
خرده عقلی
سر سوزن شوقی
اهل دانشگاهم پیشه ام گپ زدن است
گاه گاهی می نویسم تکلیف
می سپارم به شما
تا به یک نمره ناقابل بیست
که در آن زندانیست
دلتان زنده شود
چه خیالی چه خیالی می دانم
گپ زدن بیهوده است
خوب می دانم دانشم بیهوده است
استاد از من پرسید
چقدر نمره زمن می خواهی
من از او پرسیدم
ادامه مطلب ...من می بافم
او نیز می بافد
من برای او کلاه ، تا سرش را گرم کنم
او برای من دروغ ، تا دلم را گرم کند ...
در این شهر صدای پای مردمیست که
همچنانکه کف پای تو را می بوسند
طناب دار تو را می بافند
مردمی که صادقانه به تو دروغ می گویند
و خالصانه به تو خیانت می کنند
در این شهر هر چه تنهاتر باشی
پیروزتری...!
صدای به هم خوردن بال معصوم فرشته می آید انگار آمدن تو نزدیکست در متن سرگردانیم یک تکه فانوس پیداست .
درخت سیبی آمدن تو را به مناجات نشسته است . آهی بلند از
ناحیه ی مرطوب گونه ای شرجی در حال صعود به قله ی آسمان هاست ، کسی نامرئی احتمال آمدن تو را به ستاره هایی که پشت حضور شب به خواب رفته اند تبریک می گوید. من می روم تا تو بیایی ، دیگر رسیدی ،
فاطمه جان رسیدنت مبارک.
خدایا نکند فرق به حالم
از کوی تو بیرون نرود پای خیالم
چه بخوانی
چه برانی
چه به اوجم برسانی
چه به خاکم بکشانی
نه من آنم که برنجم
نه تو آنی که برانی...
وقتی جهان از ریشه جهنم
و آدم از عدم
و سعی از ریشه های یاس می آید ...
وقتی که یک تفاوت ساده در حرف کفتار را
به کفتر
تبدیل می کند
باید به تفاوتی واژه ها و واژه های بی طرفی چون
نان
دل بست
نان را از هر طرف بخوانی
نان است...
قیصر امین پور
خدا پرسید:
می خورید یا می برید ؟
من بی درنگ گفتم:
می خورم
چه می دانستم
لذت ها را می برند
حسرت ها را می خورند...
تقدیم به همه کسانی که از ریاضی ۱ در حسرت اند ...
پسر یک شیخ عرب برای تحصیل به آلمان رفت. یک ماه بعد نامه ای به این مضمون برای پدرش فرستاد
:همانا که در این جهان آدمی آماجگاه تیر مرگ است و تاراجگاه مصیبت ها.
هر جرعه آب گلوگیرش می گردد و هر لقمه نان آلوده به غم هاست. بنده ، به نعمتی دست نیابد، جز آنکه نعمتی دیگر از کفش برود و بامدادی بر او نمی تابد ، مگر آن که از سپیده دمی دیگر دور گردد.
ما ، دستیاران مرگیم و جان ما نشانه هلاک است. پس چگونه به بقای جاودانه امید بندیم حالی که این شب وروز هیچ سراپرده ای بر نیفرازد مگر که در فرو ریختن آنچه بر آورده است و در پراکندن آنچه فراهم کرده شتاب ورزد...
نهج البلاغه
اینجا سرزمین واژه های واژگون است ...
جایی که گنج «جنگ» می شود؛
درمان «نامرد»؛
و قهقه «هق هق»...
اما دزد همان «دزد» است
و درد همان «درد» ...
...فقیر به دنبال شادی ثروتند و ثروتمند ، به دنبال آرامش زندگی فقیر است ..
کودک به دنبال آزادی بزرگتر و بزرگتر ، به دنبال سادگی کودک است ..
پیر به دنبال قدرت جوان و جوان ،در پی تجربه سالمند است..
آنان که رفته اند، در آرزوی بازگشت و آنان که مانده اند، در رویای رفتن...
خدایا :
کدامین پل در کجای دنیا شکسته است که هیچ کس به مقصد خود نمی رسد؟!...