تئاترسبزیجات اکران میشود....

ی دونه خنگ ... دوتا خنگ ... سه تا خنگ

ی دونه مرغ ... دوتا مرغ ... سه تا مرغ

ی دونه سروپود ... دوتا سروپود ... سه تا سروپود

نه ده بیستا...!

چه دیالوگ های آشنایی!!!

قضیه از اونجایی شروع شد که من و عاطفه نیومدیم سر کلاس حل تمرین ریاضی! حالا کجا بودیم؟!!

این سوالی بود که همه بچه ها از ما میپرسیدن.

یهو از دهنمون در رفت گفتیم رفتیم تست تئاتر دادیم!(قبلا تست داده بودیم و برای کلاسای بازیگری قبول شده بودیم!!!)

بچه ها: ئه!چه نقشی بهتون دادن؟

عاطفه به صورت ناگهانی:به من نقش کرفس دادن!

من به صورت خود جوش:به منم نقش درخت دادن!

بچه ها:کرفس!!!!درخت!!!شوخی نکنین بی مزه ها!

عاطفه:شوخی چیه؟تئاتر سبزیجاته دیگه.یکی کرفس میشه یکی بادمجون یکی سیبزیمینی!!

من در توصیف نقش ها:آره ببین کرفس ی شخصیته عاطفیه که بلند بلند فکر میکنه!درخت هم ی شخصیتیه که خیلی بالا پایین میپره!!

بچه ها:وای سوپر استارا حالا کی قراره اجرا بشه؟مگه تئاتر مهدکودکه!!!

عاطفه:آره قراره برای بچه های بیمار سرطانی اجرا کنیم.

در همان لحظه،من:نه مسابقات دانشگاهیه!!این ی تئاتر معنا گراست که قراره زود باوری انسان ها رو به شکل متفاوتی به تصویر بکشه!ی پروژه عظیمه.

چند روز بعد من و عاطفه در حال مسخره کردن بچه ها:

ی دونه خنگ ... دوتا خنگ ... سه تا خنگ

ی دونه مرغ ... دوتا مرغ ... سه تا مرغ

ی دونه سروپود ... دوتا سروپود ... سه تا سروپود

نه ده بیستا...!

بچه ها: ئه اینا چیه دیگه هی میگین؟

من و عاطفه با کمال وقاحت:اینا دیالوگامونه داریم تمرین میکنیم.

بچه ها:سروپود چیه؟

عاطفه:اینو خودم به دیالوگا اضافه کردم ،آقای چمنی هم خیلی خوششون اومد!

بچه ها:چمنی کیه دیگه؟

من با اعتماد بنفس:ئه نگفتیم؟کارگردانمونه دیگه. ی آدمیه که نگو ... ارشد اللهیاته!

و داستان همین جوری ادامه داشت تا اینکه دیدیم آقای چمنی هم باید به ما زنگ بزنه نه؟!!

پس عاطفه شماره منو ومنم شماره عاطفه رو به اسم چمنی سیو کردیم!هر دفعه تو جمع به هم زنگ میزدیم و کلی کلاس میذاشتیم!!!"بله آقای چمنی .. میایم چهارشنبه..چی؟!..باشه باشه الان راه میوفتیم... امروز نه؟!پس کی؟...آهان خیله خب میبینیمتون خداحافظ..." پس از اتمام تماس عاطفه با حالت خیلی ذوق زده:امروز تمرین نداریم میره برای چهارشنبه!!منم در همراهی با عاطفه:آخ جون...

دوماه همین جوری بچه ها سر کار بودن و حسرت مارو میخوردن.

آخر طاقت نیاوردن و گفتن:نمیشه ماهم نقش بگیریم؟!

من و عاطفه با غروری خاص:نه آخه دیگه نقشها تکمیل شده!!

این جرقه ای بود برای فکر شرارت آمیز بعدی!!!!

چند روز بعد،من و عاطفه با ناراحتی:بچه ها نقش سیب زیمینی(!) رفته!!تئاترمون بی سیب زیمینی شد!!شماها میتونین بیاین؟

بچه ها با ذوق و شوق و هورا و کف و سو ت و...:آره معلومه که میایم!کی ؟ کجا؟چیجوری؟

مینا:چیجوری تست میگیرن؟

عاطفه:ی متن میدن میخونی از روش.نترسین ما سفارشتونو میکنیم.

منیره:چه متنی؟

من با نگاهی عاقل اندر سفیه:کتابو باز کن این قسمتو بخون ببینم اصلا صدات به درد بازیگری میخوره؟

منیره هم ......

بیچاره!دربه در!دلم سوخت!خوب چرا اینقدر اذیتش کردم!!!

بعد از چند روز.

چرا فقط دخترا!!!!نقشه شوم بعدی!!!

همه باید در آتش شرارت ما بسوزن!!

خلاصه این شد که پست "انتخاب بازیگر برای تئاتر سبزیجات" روی وبلاگ رفت.وقرار شد روز سه شنبه بچه ها برن کانون تئاتر.

من و عاطی:خدا کنه فقط آقای ایوبی نره!!!

پرده بعدی:

صبح روز قرار.

مینا:من خودم نقش سیب زمینی رو میگیرم!!

منیره:من صدام گرفته!!

من با حالت دلسوزی:فکر کنم همون دیالوگی که من و عاطفه تمرین میکنیم رو به شما بدن!آخه هممون با هم باید اونو بگیم.

منیره:یعنی چیجوری بگم؟میشه تو ی بار اجرا کنی؟

ومن نه گذاشتم نه برداشتم:حتما!دقت کن همین جوری بگی ها!!

وشروع کردم.... و منیره خیلی دقیق گوش میداد و هی وسطش تکرار میکرد و بعد به من نگاه میکرد ببینه تاییدش میکنم یا نه؟!!

خدایا مارو ببخش...!!!

پرده بعد:

دو در کردن!

من وعاطفه:بچه ها چمنی زنگ زد گفت بریم سر فیلم برداری،دانشکده ادبیات!!

بچه ها:......(آخه تناقض اینقدر؟ده اگه تئاتره فیلم برداری چیه این وسط آخه،تندی باورشون میشه!!)

و آدرس رو به بچه ها دادیم و خودمون گم و گور شدیم(البته رفتیم به شرارت بعدی برسیم که نا موفق بود!!!البته کامل نه نسبتا)

پرده بعد:

در کانون تئاتر .حضار:مسئول کانون،دوتا دانشجوی دیگه ،بچه های ما!!

نقل از یکی از بچه ها:

مسئول کانون:بفرمایید!

مینا با کمال احترام و ادب:با آقای چمنی کار داریم!!

مسئول کانون:..نداریم چنین شخصی!

بچه ها:چرا کارگردان تئاتر سبزیجات.

دو دانشجوی حاضر:

مسئول کانون:چی....!!!مطمئنین؟دانشگاه اصفهان؟همین جا؟چی میگین..؟

بچه ها:بله!!برای تست نقش سیب زمینی (مودبانه سیب زیمینی!!!)اومدیم!

دو دانشجوی حاضر:

مسئول کانون:.واحتمالا در دلش:(الهی معلوم نیست کدوم از خدا بیخبرایی اسگلشون کردن!!!)

پرده بعد:

قیافه بچه ها پس از آشکار شدن حقیقت:

مینا:

یکی دیگه از بچه ها:

من و عاطفه در سلف:

پرده بعد:

سرکلاس زبان،بچه ها:

من و عاطفه:خدایا کوجا بریم؟!!خدایا خودمونو به تو سپردیم!!!خدایا توبه!!!

تو کلاس زبان:من و عاطفه به دنبال مکانی امن و دور از دسترس بچه ها به (back of the class) پناه بردیم.دم مرضیه و مهسا گرم که اومدن عقب برای حمایت و پشتیبانی از ما!!این جا لازمه ی تشکر حسابی از اونا داشته باشیم!

و بعد از کلاس زبان:

من و عاطفه:

ومینا:من میرم به بقیه میگم!!!من باید حال شما دوتارو بگیرم!!!تلافی میکنم!!!!بمیرین!بی شعورا!!!

و بالاخره مینا کار خودشو کرد.

مینا:ببخشید آقای جعفری....

مرضیه مهسا من عاطفه:خیلی پستــــــــــــــــــی!آدم فروش!!آدم کچل بشه نامــــــــــــــــرد نشه!!!

ما اینطوری فکر میکنیم که اگه مینا قضیه رو لو نداده بود احتمالا آقای سیب زیمینیه کلاس خود آقای جعفری میشدن!!!!

آهان کامنت آقای جعفری:ببخشین, بریم بهشون بگیم ما میخوایم نقش سیب زمینی رو داشته باشیم؟!!!!!!!!!!!!!!

جواب زیرپوستیه ما:پ ن پ!بگین میخوایم نقش رومئو و ژولیت رو بازی کنیم!!!

و آقای صادقیان:حالا نقش دیگه ای بجز سیب زمینی نبود ؟!

جواب ما:بله بود.سروپود!!!!!شاید هم مرغ!!!

آقای باولی:من خیلی دلم میخواد تو تئاتر بازی کنم حیف که بلد نیستم
ولی یه رفیق دارم که اونم بلد نیست

و جواب ما:به آقای چمنی سفارشتونو میکنیم تو کلاسا ثبت نامتون کنن برین یاد بگیرین!!!

ومن و AT همچنان به دنبال سوژه بعدی...

نظر یادتون نره.خاطره میشه!!خداییش احساستونو نسبت به این ماجرا بگین!!!